Door middel van de modernste raytracing-software wordt de geometrie van de reflectoren geoptimaliseerd. UV-lamp en reflector worden als 3D-model in het programma ingelezen. De statische ontvangvlakken van de straling zijn representatieve vlakken voor het UV-drogen en worden op verschillende afstanden weergegeven. Maatgevend zijn de lampas en typische afstanden tot het substraat of de te coaten stof. Bij uiteenlopende reflectorgeometrieën verandert de lichtbaan dienovereenkomstig. Al naargelang de toepassing worden speciale eisen aan de lichtbaan van het UV-systeem gesteld. Elliptische reflectorgeometrieën focussen de straling, terwijl parabolische reflectoren een waaiervormige straling teweegbrengen. Het stralingsrendement wordt per vlak gemeten en weergegeven in een 3D-diagram in de eenheid watt per vierkante mm. Door middel van raytracing worden de UV-efficiëntie van het aggregaat, de homogeniteit van de bestraling en de afstandskarakteristiek berekend en geoptimaliseerd.
In een verdere ontwikkelingsstap wordt de thermodynamica geoptimaliseerd. Het aggregaat wordt wederom als 3D-model in het programma ingelezen om het snelheidsprofiel van de stromende lucht en de warmtebelasting van lucht, reflectoren en behuizingscomponenten langs het UV-aggregaat te simuleren. Hiermee kunnen kritische zones herkend en dynamisch geoptimaliseerd worden. Door middel van raytracing en warmtesimulatie worden ontwikkelingstijden aanzienlijk verkort, aangezien het ontwerp van zowel reflectoren als behuizingscomponenten direct na een optimalisatieronde in het 3D CAD-systeem aangepast kan worden. Met behulp van deze simulatieprogramma's worden kostbare testconstructies in het laboratorium tot een minimum gereduceerd.
